Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
güllü-naxışlı — sif. Üzərində gülü, naxışı olan. Güllü naxışlı parça. – <Səkinə> bardaş quraraq güllü naxışlı xalçanın üstündə oturmuşdu. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dərmə — 1. «Dərmək»dən f. is. 2. sif. Dərilmiş, bir bir toplanmış. Dərmə meyvə. Dərmə tut. 3. sif. Naxışlı. Dərmə kilim. Dərmə cecim. Dərmə corab. dərmə dərmə sif. Naxışlı, bəzəkli. Dağ, təpə dərmə dərmə; Xalların dərmə dərmə; Yetişməmiş nar gördüm;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
işləməli — sif. İynə və s. ilə üzərinə bəzək, naxış vurulmuş naxışlı, bəzəkli. İşləməli köynək. İşləməli dəsmal. – <Sona xanımın> tafta köynəyi, güləbətin işləməli başmağı, . . nəyi, nəyi yox idi?! Qant.. Yubiley günlərində deyirdim: Səməd, döşü… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cimciməli — (Borçalı, Gədəbəy, Gəncə, Hamamlı, Xanlar, Mingəçevir) xırda naxışlı <parça>. – Cimciməli parçadan yorğan əmələ:lir (Gəncə); – Qəprətivə cimciməli çit gəlif (Gədəbəy); – Bü:n bir cimciməli parça aldım (Borçalı); – Atam maηa cimciməli çitdən … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
derməli — (Çənbərək) naxışlı. – Anam bir derməli kilim toxuyuf ku, gə görəsən … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dərmə — (Gədəbəy, Qazax, Şəmkir) 1. naxışlı (çul) (Şəmkir). – Varrılar atdarına dərmə çul vurallardı 2. birüzlü toxunmuş (cecim, xurcun) (Gədəbəy). – Ciyimin <anamın> sağlığında toxunuf o dərmə xurcunnan cejim … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
doldurma — (Ağcabədi) naxışlı tikmə. – Doldurmada çoxlu irəng olur … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
düriyə — (Ağdam, Naxçıvan) kişi üçün ikiüzlü, naxışlı gecə papağı. – Ay qız, düriyəni gəti … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
geyvət — (Şəmkir) içərisinə ot və ya saman qoyularaq çul əvəzinə işlədilən naxışlı palaz. – Geyvət öküzdən ötrüdü, özü də naxışdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qıvrımlı — (Çənbərək) naxışlı. – Qıvrımlı gərdəx’ … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
